Vìërnë

Vìërnë:
pënèëscë l’acquë du mêrë
cóm’a ll’ênëm’a nócèndë
du scëdëquatë.
Struttë livëtë
chë lë pënzìërë all’òrzë
la ràipë è nn’ênëmë
mmênë a nu trëmèndë


Inverno

Inverno:
pena l’acqua del mare
come l’anima innocente
dell’accusato.
Distrutta livida
pensierosa
la spiaggia è un’anima
in preda a un tormento.


Mimmo Amato, «Chjêngarèddërë», Lit. Minervini & C., Molfetta, 2005


08/12/2014